W miniony poniedziałek w Publicznej Szkole Podstawowej w Mokrzyskach odbyła się część pisemna Międzyszkolnego Konkursu Historyczno-Plastycznego pn. „1 batalion czołgów w Żurawicy-spadkobiercy pancerniackiej tradycji”. Uczestnikami konkursu, którego celem jest m.in. popularyzacja wiedzy o płk. Józefie Koczwarze patronie 1 batalionu, historii regionu oraz żurawickich pancerniaków, była młodzież gminnych szkół podstawowych. W otwarciu konkursu wzięli udział burmistrz Brzeska Tomasz Latocha, dowódca 1 batalionu czołgów w Żurawicy ppłk Rafał Kluz, wnuczka płka. Koczwary radna Ewa Chmielarz-Żwawa oraz nauczycielki, które konkurs przygotowały-panie Dorota Węglarz i Beata Gicala.
Gości i uczestników powitała w Mokrzyskach wicedyrektorka szkoły pani Aleksandra Hebda. Konkurs składał się z dwóch części- plastycznej, w której swoje prace złożyło 15 uczniów szkól podstawowych oraz pisemnej, w której wzięło udział również piętnaścioro uczestników. Pytania w części pisemnej nie należały do łatwych. Uczestnicy konkursu musieli wykazać się wiedzą o geografii i historii Mokrzysk oraz Żurawicy, znać życiorys patrona czołgistów płk. J. Koczwary jak i dużo wiedzieć o 1 batalionie czołgów. Były m.in. pytania o barwy jednostek pancernych, nazwisko dowódcy 1 Pułku Czołgów Błękitnej Armii, czy otrzymane odznaczenia przez płk. Józefa Koczwarę.
Przypomnijmy, że 1 batalion czołgów z Żurawicy nosi imię płk. Józefa Koczwary, który urodził się w 1889 roku w Mokrzyskach. Uczęszczał do szkól w Mokrzyskach, Szczepanowie i w Brzesku. Od 1911 roku działał w Drużynach Strzeleckich, a w 1914 roku wstąpił do tworzących się Legionów Polskich. Przeszedł cały szlak bojowy w składzie 1 Pułku Piechoty Legionów Polskich, kończąc go w lipcu 1917 roku w Baranowiczach. Od 17 listopada 1918 r. brał udział w walkach z Ukraińcami o Przemyśl. Brał udział w wojnie polsko – bolszewickiej. W 1922 roku za zasługi bojowe odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu „Virtuti Militari”. W 1930 roku z kawalerii zostaje przeniesiony do broni pancernej i mianowany dowódcą 2 Dywizjonu Samochodów Pancernych w Żurawicy. W czerwcu 1939 r. mianowany na dowódcę broni pancernej Armii „Prusy”, wziął czynny udział w działaniach wojennych kampanii wrześniowej 1939. Po rozbiciu Armii „Prusy” wraz z innymi żołnierzami przekroczył granicę polsko – węgierską. Powraca do kraju z internowania do okupowanej Warszawy. Włączył się w nurt pracy konspiracyjnej i wstąpił do Związku Walki Zbrojnej. W czerwcu 1943 r. został mianowany Inspektorem Głównym Wojskowej Służby Ochrony Powstania w Komendzie Głównej AK, przyjmując pseudonim „Zbigniew”. Po upadku powstania dostał się do niewoli niemieckiej. Uwolniony w 1945 r. podczas ewakuacji obozu przez wojska radzieckie powrócił do kraju. W 1958 roku przeszedł na emeryturę i przeniósł się do rodzinnych Mokrzysk. Zmarł w 1978 roku, pochowany jest na cmentarzu w Szczepanowie. Płk Józef Koczwara posiadał odznaczenia: Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (1923), Krzyż Niepodległości (1931), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1937), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Walecznych (1921).
