W niedzielę, 1 listopada, w wieku 74 lat zmarł Tomasz Filip, były wieloletni pracownik Urzędu Miejskiego, człowiek wielce zasłużony dla brzeskiej PSS Społem, za swoją działalność i pracę nagradzany państwowymi i resortowymi odznaczeniami.
Urodził się 31 maja 1946 roku w Brzesku. Tutaj w 1965 ukończył Technikum Ekonomiczne. Przez całą swoją zawodową karierę dał się poznać z sumiennego i rzetelnego wykonywania powierzonych zadań. Pracę w Urzędzie Miejskim rozpoczął w październiku 1990 roku. Już po dwóch miesiącach objął stanowisko Naczelnika Wydziału Organizacyjno-Administracyjnego, które piastował do lipca 2007 roku, kiedy odszedł na zasłużoną emeryturę. Zajmował się nie tylko organizacją funkcjonowania brzeskiego magistratu, ale i sprawami kadrowymi. Do dzisiaj wspominany jest jako szef, który umiejętnie, z wyczuciem i życzliwością dzielił się z innymi swoją wiedzą i doświadczeniem. Przez wiele lat nadzorował prace Gminnej Komisji Wyborczej odpowiedzialnej za przygotowanie i przebieg wyborów samorządowych, parlamentarnych i prezydenckich w gminie Brzesko. Za swoje zaangażowanie, daleko wybiegające poza zakres obowiązków, został odznaczony Medalem „Za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej”.
Z głębokim smutkiem wiadomość o śmierci Tomasza Filipa przyjęli pracownicy i członkowie „Społem” Powszechnej Spółdzielni Spożywców w Brzesku, z którą zmarły związany był od połowy lat 80. ubiegłego wieku. W latach 1983-1985 zarządzał w spółdzielni kadrami. Po odejściu z pracy nadal udzielał się na rzecz PSS-u zasiadając przez wiele kadencji w radzie nadzorczej, w której pełnił funkcję przewodniczącego komisji rewizyjnej. Miał nieoceniony udział w usamodzielnieniu się brzeskiej spółdzielni, współtworząc w 1989 roku jej nowy statut, dostosowany do realiów po ustrojowej transformacji. Nieoceniona okazała się tutaj Jego wysoka znajomość prawa handlowego. Za swoje nieocenione zasługi w listopadzie 2008 roku został uhonorowany nadanym przez Prezydenta RP odznaczeniem przyznanym z okazji 60-lecia PSS-u. Z rady nadzorczej odszedł w 2013 roku, jednak nadal często odwiedzał siedzibę spółdzielni, której losami był zawsze do głębi zainteresowany.
